به دیوارهای کتابخانه مجلس که رسیدم تبلیغ نمایشگاه درباره مدرس در صحن علنی مجلس رو دیدم و در حسرت کلا یک بار دیدن موزه مجلس به خودم گفتم که امروز میخوام درس بخونم! حالا بعدا به موقعی میام!
و توفیق اجباری این شد که پس از جاگذاشتن کارت ملی و دعوای شدید با دربانان کتابخانه و اعصاب خوردی راهی موزه شدم!
و اصلا بگذریم از صحن آرام و نوستالوژیکِ (!!!! یادته؟؟ چقد داد میزدیم با هم به مصدق فوش میدادیم؟؟ :) مجلس مشروطه که میچسبید یک ساعت بی حرکت تویش بنشینی و فقط نگاه کنی در ذهنت...
یک سند اهدایی موسسه مطالعات تاریخ معاصر (یه همچین چیزی) به مجلس هم بود که اسمش را گذاشته بودند ویژگی های اخلاقی و گرایش سیاسی نمایندگان مجلس ششم جهت انتخاب نمایندگان مجلس هفتم برای ارائه به دیکتاتور.. (یه همچین چیز دیگری!)
یک جدولی بود متشکل از لیست نماینده های مجلس شش و جلویش سه ستون دیگر داشت که اولی گویا گرایش سیاسی طرف بود (با گویه های مخالف.موافق/وسط/ مسافر D: ) و ستون دومی و سومی که نمیدانم فرقشان چه بود صفات اخلاقی بود. در ستون دوم برای آدم ها این ها را نوشته بودند:
عاقل، ملی، بدبخت، خودخواه، بامزه، خطرناک، خوب، وسط، ملی، موافق (این سه تای آخریو مطمئن نیستم!)
و در ستون سوم این چیزها:
احمق، موزی، فایدهخواه، منتظر وعده، لجوج، سیاسی، بل، جوان، دیوانه، مجسمه (D:)، جاسوس، بد.
و اما سه صفت مصدق اینها بودند به ترتیب: مخالف، مجنون، ملی!
و کلمه ی مجنون برای هیچ کس دیگری نبود! دارم فکر میکنم که چرا مصدق حتی دیوانه هم نبود و از همان موقعش مجنون بود!!
خلاصه که نویسنده آدمِ آدمشناسی بوده!
اما در مورد سردار اسعد بختیاری خودش را راحت کرده بوده و جلوی اسمش به جای سه صفت نوشته بود: «تا چه فرمایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنــد»! همین شکلی!