ما پارانویدی ها

نام خانوادگی و نام :	ساغر
شماره ترم :	3891	شرح ترم :	نیمسال اول سال تحصیلی 90-89
وضع ترم :	مشغول به تحصیل	نوع ترم :	عادی
وضع مشروطی :	عادی	قانون مشمول :	3111-3111-00-00-31-1-10

کارنامه ترمی 3891

ردیف	شماره و گروه درس	نام درس	واحد		نمره	نتیجه نمره	وضع نمره	وضع درس	نوع درس	نوع ثبت نام
			کل	عملی

1	03	046	02	31	روان شناسی اجتماعی	2	0	15	قبول	اعلام شده	عادی	اختصاصی	عادی	محدوده زمانی برای اعتراض پیش بینی نشده است
2	02	092	02	31	جامعه شناسی سازمانها	3	0	*	نامشخص	اعلام نشده	عادی	اختصاصی	عادی	محدوده زمانی برای اعتراض پیش بینی نشده است
3	02	093	02	31	جامعه شناسی سیاسی	2	0	15.5	قبول	اعلام شده	عادی	اختصاصی	عادی
4	02	105	02	31	جامعه شناسی کاروشغل	3	0	18	قبول	اعلام شده	عادی	اختصاصی	عادی	محدوده زمانی برای اعتراض پیش بینی نشده است
5	01	717	02	31	جامعه شناسی خانواده	2	0	14.5	قبول	اعلام شده	عادی	اختصاصی	عادی	محدوده زمانی برای اعتراض پیش بینی نشده است
6	02	075	03	31	فرهنگ عامه	2	0	16	قبول	اعلام شده	عادی	اختصاصی	عادی	محدوده زمانی برای اعتراض پیش بینی نشده است
7	03	085	20	31	مبانی تاریخ اجتماعی	2	0	15	قبول	اعلام شده	عادی	اصلی	عادی	محدوده زمانی برای اعتراض پیش بینی نشده است
8	03	091	20	31	متون اسلامی	2	0	17	قبول	اعلام شده	عادی	عمومی	عادی	محدوده زمانی برای اعتراض پیش بینی نشده است

*این درس رو حداکثر 12.85  میشم! چون از 14 شدم 6.85

خب من چه کار کنم که درسهایی که پایین ترین نمره را ازشان گرفته ام یا سر کلاس خیلی خیلی زیاد با استاد مربوطه بحث و دعوا کرده بودم (و جالب تر اینکه می بینی پایین ترین نمره های درس مربوطه مربوط به کسانی بوده که یک وضعیت مشابهی داشته اند. یعنی یک کمی بحث و مخالفت(و نه فقط مشارکت)و ... می کرده اند در کلاس!)* یا بیرون کلاس یا بعد امتحان!

جالب تر اینکه این پایین ترین نمره ها دقیقا همان درسهایی بودند که استادش از بچه ها خواست نظرشان را درباره ی کلاس بنویسند (و در هیچ کلاس دیگر چنین نوشته ای خواسته نشد!) و من هم که دل خوشی از آن درسها نداشتم طبعا...نوشتم آنچه نوشتم! و با اسم و امضا :D

خب چرا دقیقا باید همان درسها پایین ترین نمره هایت که هیچ، پایین ترین نمره ی کلاس باشی تقریبا و دقیقا(یکی اش تقریبا یکی اش دقیقا!)

البته غیر از آن درسهای با نمره ی نسبتا پایینی که میدانم چون تحقیقشان را خیلی دیر دادم یا ندادم نمره ام اینجوری شد. (فرهنگ عامه و سیاسی). و غیر از درسی که به نسبت مزخرف نمره دادن استادش خیلی هم خوب شده ام(روانشناسی اجتماعی)!

خب من چه کار کنم که درسی را که میگفتم 10-12 میشم را شدم 18!

شما بودید معتقد نمی شدید که نمره دادنی است و نه گرفتنی؟ معتقد نمی شدید که اگر دعوا کنی نمره نمیگیری و اگر دعوا نکنی و تمام طول ترم فقط بنشینی سر کلاس و هندزفری بگذاری توی گوشت و کتابت را بخوانی و کاری به کار کلاس نداشته باشی نمره ات نسبتا (نسبت به نمره ی بقیه و نوع نمره دادن استاد) خوب می شود؟ (البته به این شرط که بیرون کلاس با استاد دعوایت نشود!) هیچ ربطی هم به  این ندارد که برگه ات را چطور نوشته باشی.

خب هر چقدر هم که نسبت به استاد درس مربوطه احساس خویی داشته باشی و فکر کنی که چنین کاری ازش بعید است، با دیدن نمره این صحنه های دعوا می آید جلوی چشمت! و یادت می آید حرفهای قدیمی هایی که از الکی نمره نگرفتشان برایت می گویند (و این احتمال که تو هم تجربه خواهی کرد بالاخره). یادت می آید حرفهای آدمهایی که هشدار هزینه دادن می دادند بهت. خب آدم شک می کند که نکند این همان تجربه و هزینه و ... باشد؟!

در یک چنین وضعیتی، الان من حق ندارم  هر درسی که نمره ام کم می شود را بگویم استادش لج کرد و تقصیر اون بود، نه من؟!

                                                         ***

خب اون محمدرضا شاه بنده خدا هم حق داشت که احساس کند انگلیسی ها بیرونش انداختند. و یادش بیاید که یک وقت یک مصدقی بود و داشت سعی میکرد با انگلیسی ها مبارزه کند و نفتی را ملی کند و .. و بعد به یاد آوردن این صحنه ها بگوید که انگلیسی از این حرکت به دل گرفته بودند و الان تلافی اش را درآورده اند و کله پایش کرده اند. به هر حال او هم دیده بود کودتایی و  شنیده بود چیزهایی... 

خب حق داشت آن خانم سلطنت طلب فیلم ملکه و من (آپارات هفته ی پیش پخش کرد) که به نجوا  می گفت مردم ایران انقلاب نکردند این انگلیسی ها خمینی رو تو آب نمک خوابوندند و اوردنش سر کار! 

حق داشت این خانمی که دیروز توی ماشین به عالم و آدم از جمله همین شاه و ملکه اش  فحش می داد و بعد می گفت: "چطور شاه رو مثل کلینکس اینجوری انداختن بیرون" !!!!!!!!!!!!!!!! (حالا من موندم این کلینکسه واسه چی باید یه سال مردمو علاف می کرد! یعنی ملت 1سال خودشونو کشتن کلینکس بندازن بیرون!!!! همین کلینکسه 2781 نفر** کشته داد از آبان 56 تا بهمن 57؟ فک کن.. احتمالا موقعی که داشتن سعی میکردن کلینکسه رو بگیرن پاره شده لبد! :)

اینطور پارانویدی بودن و توهم توطئه داشتن گویا روشی است برای بر عهده نگرفتن مسئولیت اشتباهات خود. "نظریه توطئه رویکرد غالب در جوامع ضعیف ، گرفتار مشکلات و عاجز از حل آنها است. این رویکرد به حاکمان این گونه جوامع و حتی مردم آنها امکان می دهد تا شکست ها، عقب ماندگی ها و مشکلات درونی شان را با فرافکنی به جوامع بیرونی و عوامل خارج از مرزهای ملی خودشان نسبت دهند."***

و گویا من هم اینطوری شده ام! و هی روش های خودآگاه به کار میبرم که با این وضعیتم مبارزه کنم! و وقتی کسی ازم می پرسد که اینجوری فکر میکنی؟ قویا فریاد میزنم نه!  ولی نشد و نمیشود خب! به هر حال همه چیزمان باید به همه چیزمان بیاید. من هم جزوی از همین جامعه ام! اگر توهم توطئه ی انگلیس نداشته باشم یک توهم دیگری جایگزینش باید بکنم که!  این الان خودش فرافکنی نیست که اصلا :]

___________________________________________________________________________

*البته یک تحلیل غیر پارانویدی هم می شود ارائه داد اینجا. آن هم اینکه وقتی سر کلاس به این شدت با استاد مربوطه دعوایت می شود انقدر که فکر میکنی چرت و پرت می گوید و آخرش هم به هیچ جایی نمرسید و تو حرف خودت را میزنی و او هم حرف خودش را یعنی اینکه دیالوگ نمیتوانی برقرار کنی با طرف. و طبعا وقتی سر کلاس انقدر به وضوح و هیجان نمیتوانی حرفت را بفهمانی خب در برگه که قطعا نمیتوانی!

**باقی، آمار کشته شدگان انقلاب، امروز، 9 مرداد 1382، به نقل از آبراهامیان، تاریخ ایران مدرن، نشر نی: 1389: ص 285

***محمدی، نظریه توطئه، نگاه نو، آذر 1370، ص7 ، به نقل از فتاحی(گردآوری و ترجمه)، جستارهایی درباره تئوری توطئه در ایران، نشر نی: 1388: ص 25

****کلا همه اش فکر میکردم که نمره مهم نیست و نباید به اون فکر کنی وقتی داری درس میخونی. شاید فقط دو هقته ی امتحانات حق داشته باشی بهش فکر کنی در همین حد که معدل کلت زیر 17 نیاید به دلایل خاص اقتصادی مثلا... اما جدیدا کشف کرده ام که یک چیزهایی هست به نام اعتماد به نفس و قدرت کمتر فحش خوردن و ... که این نمره به آدم می دهد نمیدانم چرا!